کد خبر: ۷۵۰
۱۴۰۱/۰۶/۱۵ ۲۲:۱۰:۲۳

با کودکانتان بازی کنید تا درست کامل شوند!

ارزش بازی در زندگی کودک را می توان در جنبه های هوشی، حسی، حرکتی، عاطفی و روانی مورد بررسی قرار داد.

شاید آشکارترین اثر بازی در رشد جسمی و حرکتی باشد. اما مشاهده ی تاثیرات هوشی و حسی کودک تا اندازه ای مشکل است، زیرا به راحتی قابل مشاهده نیست.

در تحقیق حاضر تلاش براین بوده که نقش بازی در جنبه های (شناخت و آگاهی، عزت نفس، عاطفی، خلاقیت، اخلاق) کودک مورد توجه قرار گیرد. بازی در رشد همه جانبه کودک نقش مهم دارد و از همان اوایل کودکی باعث شناخت بهتر محیط می شود.

بازی وسیله است برای آنکه کودک به خوبی دریابد که با دنیای خارج از ذهن خود چگونه باید رابطه برقرار کند.

بازی عمده ترین شکل فعالیت کودک و مناسبترین شکل برای پرورش ابعاد مختلف وجودی و شخصیتی است. اما در هنگام بازی باید اصولی در نظر گرفته شودکه به طور اختصار عبارتند از: اسباب بازی ها، همبازی، محیط درون و بیرون و مدیریت زمان که در ادامه شرح داده شده اند.

بازی برای کودک اهمیت بسیار دارد و عاملی برای فعالیت های ذهنی ، عقلانی اجتماعی و سلامت کودک است.

کودکی که سالم باشد نمی تواند بازی نکند؛  برای بازی تن به هر کار و تلاشی می دهد.

children-1-1024x483

بسیاری از والدین و معلمان ، بازی را تلف کردن وقت می دانند؛ متاسفانه آنها این نکته را درک نمی کنند که کم بازی کردن، کودک را از موفقیتهای یادگیری که برای تکامل او ضروری است محروم می کند.

پیشرفت و بازی کودکان، در مسیر رشد و تکامل خود به سه شکل:

۱- بازی های تمرینی

۲– بازی های نمادین

۳- بازی های با قاعده

نمایان می شود.

s1

کودک ابتدا: در مرحله اول رشد و فراگیری، اعضای بدن خود را به حرکت در می آورد. دستها، پاها و چشمهای خود را به کار می اندازد. با حرکاتی ساده در مقابل دیگران و محیط واکنش نشان می‌دهد و سپس به مرحله تقلید حرکات  دیگران می رسد. در این دوره که تا دو سالگی ادامه می یابد کودک علاوه بر واکنش در مقابل حرکات اطرافیان، حرکت آنها را تقلید می کند.

بسیاری از حرکات کودک چون خداحافظی او با مادر صرفا عکس العملی و تقلیدی  از مادر یا دیگران  است. زیرا این عمل اغلب اوقات مصداق واقعی ندارد و در هر موقعیت  از کودک صادر می شود. 

حتی زمانی که مادر قصد جدایی از کودک را ندارد، کودک دست خود را تکان می دهد. کم کم می‌تواند در پایان دو سالگی از حرکات سمبلیک، برای نشان دادن موجودات و اشیای واقعی، استفاده کند. 

چنان که از تکه سنگی برای گربه استفاده می کند و ضمن آنکه آنها را به حرکت درمی آورد. 

صدای گربه را تقلید میکند. انگشتان خود را به جان هم می اندازد و دعوای سگها را نشان می دهد. 

دو عروسک را در مقابل هم می گذارد و حرکات والدین را تقلید می کند. 

wepik-20211022-211959-1280x817

بازی های تمرینی :

 در بیان چگونگی بازیهای تمرینی، پیاژه بازی را وسیله ای برای لذت بردن از حواس میداند؛ زیرا کودک لمس کردن، چشیدن، گوش کردن، حرکات اعضای بدن و احساس کیفیت مختلف اشیاء را از راه به کارگیری حواس در می یابد و این جریان سبب لذت بردن او می شود  ..

کودک با استفاده از حواس، از تقلید پا فرا می گذارد. به تکرار می پردازد و حرکاتش از شکل ابتدایی  آزمایش و خطا به مهارت می رسد. این حرکات تقلیدی مقدمه ای می شوند تا کودک بتواند به اعمال پیچیده تری دست بزند .

بازی های نمادین :

بازی های نمادین: در این مرحله از بازی، که از دو سالگی تا پنج سالگی ادامه می یابد؛ عناصر جدیدی وارد بازی کودکان می شوند. واقعیت ها تغییر شکل می کنند  اشیایی که وجود ندارند به وسیله اشیای  دیگر نمایش داده می شوند. از تکه چوبی اسب و با قرار دادن چند بالش در کنار هم باغچه یا خانه می سازند. 

کودک در این مرحله به تمرین تجربیات زندگی می پردازد و آنها را به شکل های مختلف تجربه و آزمایش می کند.

بازی با قاعده :

بازی های با قاعده: پس از گذشتن کودک از مرحله بازی های نمادین، او وارد مرحله بازیهای با قاعده می شود. 

این مرحله در سنین۲ تا ۷ سالگی ادامه می یابد و 18سالگی به مرحله نهایی رشد خود می رسد. 

 

دیدگاه

پیشنهاد سردبیر

آخرین اخبار

پربازدیدترین ها

خواندنی