روش‌های شناسایی بشقاب‌ پرنده و بیگانه‌های فضایی

در این گزارش به تشریح فرآیند سه مرحله‌ای یک آژانس فضایی برای بررسی یوفوها یا همان پدیده‌های هوایی ناشناخته که رویدادهایی غیرعادی هستند و توسط شاهدان عینی مشاهده می‌شوند و به ظاهر غیرقابل توضیح هستند، می‌پردازیم.

گروه مطالعه و اطلاعات در مورد پدیده‌های ناشناس هوافضا(GEIPAN) به همراه مرکز ملی مطالعات فضایی فرانسه(CNES) توسط ناسا دعوت شده‌اند تا فعالیت‌ها و روش‌های کاری خود را در مقابل یک تیم مستقل تازه تأسیس که داده‌های مربوطه را مطالعه می‌کنند و روش‌هایی برای تجزیه و تحلیل پدیده‌های غیرعادی مشاهده‌ شده در آسمان ایجاد می‌کنند، ارائه کند.

گروه GEIPAN که در سال ۱۹۷۷ تاسیس شده، تیمی متشکل از چهار متخصص است که وظیفه جمع‌آوری گزارش‌های مشاهده مستقیم، انجام نظرسنجی، انتشار مطالعات، مدیریت سیستم‌های کامپیوتری و نظارت بر عملیات سازمان را بر عهده دارند. CNES نیز متکی به پرسنل، تخصص و استعدادهای خارجی است که با بازرسان، کارشناسان و مؤسسات متعددی از جمله نیروی هوایی فرانسه، ژاندارمری ملی و نیروی پلیس، اداره کل هوانوردی غیرنظامی، مرکز ملی تحقیقات علمی و خدمات هواشناسی مِتِئوی فرانسه در ارتباط است.

وجود "نیروی یوفو" در فرانسه در سال‌های اخیر با سریال درام کمدی موسوم به Ovni که یک اصطلاح فرانسوی برای بشقاب پرنده‌ها است، به تخیل محبوب این کشور تبدیل شده است. این مجموعه، تجهیزات مورد استفاده برای پژوهش‌های GEIPAN را به تصویر می‌کشد که ما از آن برای ایجاد شبیه‌سازی پدیده‌های توصیف شده در گزارش‌های شاهدان عینی استفاده می‌کنیم.

UAP دقیقا چیست؟

پدیده‌های هوایی ناشناخته رویدادهای غیرعادی هستند که توسط شاهدان عینی مشاهده می‌شوند و به ظاهر غیرقابل توضیح هستند. آنها اغلب به شکل یک نور درخشان ظاهر می‌شوند.

توضیح‌های ساده‌ای را می‌توان برای بیش از ۶۰ درصد UAPها یافت. آنها معمولاً فانوس‌های کاغذی، بالن‌های مهمانی، بالن‌های هوای گرم، هواپیما، ماهواره‌ها، شهاب‌سنگ‌ها، ستاره‌ها، سیاره‌ها و غیره هستند. در حالی که این اتفاقات ممکن است ساده یا پیش پا افتاده به نظر برسند، مهم است که به خاطر داشته باشید که هر یک از این مشاهدات ثبت شده جنبه عجیب، منحصر به فرد یا قابل توجهی را نشان می‌دهد.

گروه GEIPAN سالانه ۷۰۰ گزارش از شاهدان عینی جمع آوری می‌کند که ۱۵۰ تا ۲۰۰ مورد به عنوان تحقیقاتِ باز باقی می‌مانند. هر کسی می‌تواند با استفاده از فرم موجود در وب‌سایت GEIPAN یک گزارش به این گروه ارسال کند.

ویژگی ظاهری یک رویداد ممکن است به محیط و شرایط مشاهده بستگی داشته باشد که ممکن است شامل شرایط کم نور، عدم وجود صدا، تلاطم جوی که باعث چشمک زدن عجیب ستارگان می‌شود یا نور خورشید که از یک هواپیمای دور منعکس می‌شود، باشد.

همچنین مشاهده‌های دیدنی‌تری مانند ظاهر شدن شهاب سنگ‌ها در حال شکستن و انفجار در جو وجود دارد. یکی از این رویدادهای غیرمعمول زمانی بود که خوشه ماهواره‌ای استارلینک وارد مدار زمین شد و گزارش‌های متعددی از جابجایی نقاط روشن پشت سر هم و یک "گوی درخشان" ارائه شد. مجموعه این نورها در واقع شامل ۵۰ تا ۶۰ ماهواره بودند که در هنگام غروب یا طلوع خورشید، زمانی که آسمان تاریک‌تر است، نور خورشید را منعکس می‌کنند.

گوی درخشان نیز مربوط به مرحله دوم موشک فالکون ۹ بود که این ماهواره‌ها را به مدار زمین فرستاده بود. پیشرانه‌های این فضاپیما هر یک تا دو ثانیه یک حباب گازی ایجاد می‌کردند که سپس با بازتاب نور خورشید به صورت گویی درخشان در آسمان شب ظاهر می‌شدند.

گزارش‌ها از UAPها همچنین می‌توانند نتیجه یک تفسیر اشتباه ساده باشند. یک ستاره شناس آماتور ممکن است تصویری با کیفیت از یک درخشش در آسمان بگیرد، اما برنامه‌های معروف ستاره شناسی اطلاعات کافی برای ارائه توضیح در مورد آن نداشته باشند، چرا که به عنوان مثال تنها بخش نظارت فضای داخلی CNES می‌تواند وجود مرحله‌ای از موشک را که پرتوهای خورشید را منعکس می‌کند، اثبات کند. حتی نور سوسوزن یک فانوس کاغذی ممکن است به عنوان یک شیء که با سرعت بسیار زیاد در آسمان می‌چرخد، دیده شود.

پژوهشگران می‌گویند، ما برای درک و توضیح مشاهداتی که GEIPAN دریافت می‌کند، به ابزارها و برنامه‌های کاربردی در طیف وسیعی از حوزه‌ها، از هوانوردی گرفته تا هوافضا(ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی)، نجوم(ستارگان و شهاب‌سنگ‌ها)، هواشناسی، پردازش تصاویر و موارد دیگر تکیه می‌کنیم.

آنها می‌گویند، توضیحات منطقی برای حدود دو سوم از پدیده‌های مشاهده شده یافت می‌شود، اما یک سوم باقی مانده به دلیل کمبود اطلاعات برای تجزیه و تحلیل و ارائه توضیح، حل نشده باقی می‌مانند.

سپس "موارد D" وجود دارند که حدود سه درصد از مشاهده‌ها و گزارش‌ها را شامل می‌شوند که به موجب آن ما اطلاعات کافی از آنها داریم، اما توضیحی برای آنها پیدا نکرده‌ایم. این زمانی است که همه فرضیه‌هایی را که تدوین و تحلیل کرده‌ایم، غیرقطعی می‌دانیم.

روش GEIPAN

هدف GEIPAN روشن است: ارائه یا تلاش برای ارائه پاسخی منطقی برای اتفاقات که مورد سوء تفاهم، غیرعادی و گاهی تماشایی هستند و توضیح دلایل بی‌قاعدگی آنها.

پژوهشگران می‌گویند، سه مرحله اصلی برای دستیابی به این هدف وجود دارد. در اصل، ما گزارش‌های شاهدان عینی را جمع‌آوری می‌کنیم، مطالعات فنی انجام می‌دهیم و گزارش‌های تحلیلی را در وب‌سایت GEIPAN منتشر می‌کنیم، در عین حال که همیشه از ناشناس ماندن شاهدان عینی اطمینان حاصل می‌کنیم.

هر ماموریت با یک گزارش شروع می‌شود، خواه از طریق وب‌سایت به ما ارسال شود یا به پلیس محلی گزارش شده باشد. رویدادها چه با عکس و چه با فیلم شکار شده باشند، همیشه شامل داده‌های خاصی هستند که توسط یک یا چند انسان مشاهده شده‌اند. گاهی اوقات یک گزارش، کیفیتی عالی دارد، اما عواملی مانند احساسات، خاطرات و باورهای بیننده می‌توانند ادراک وی را تغییر دهند و حتی واقعیت را تحریف کنند. اولویت ما فیلتر کردن این موضوع است تا داده‌های واقعی را از گزارش جدا کنیم.

در ادامه، روایت شاهدان عینی و سازگاری آن را با واقعیات بررسی می‌کنیم. با افزایش کیفیت و کمیت اطلاعات گزارش شده، بی‌قاعدگی و غیر قابل توضیح بودن آن کاهش می‌یابد.

در این مرحله از پایگاه داده کامپیوتری GEIPAN به همراه انبوهی از اپلیکیشن‌ها و نرم افزارهای فنی استفاده می‌کنیم که شامل ابزارهای عمومی و تخصصی توسعه یافته توسط شرکای ما، به ویژه نیروی هوایی فرانسه برای بازتولید مسیرهای پرواز، سازمان هواشناسی برای ترسیم دقیق شرایط آب و هوایی و CNES برای ردیابی ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی با دقت بالا است.

در نهایت، ما گاهی اوقات کار میدانی انجام می‌دهیم که به ما امکان می‌دهد شرایط مشاهده را با دقت بیشتری تجزیه و تحلیل کنیم و یک مصاحبه شناختی با شاهد عینی انجام دهیم. هدف ما در این مصاحبه‌ها این است که اطلاعات را کامل کنیم و مطمئن‌ترین اطلاعات ممکن را آشکار کنیم و در عین حال آن را تحریف نکنیم.

این یک روش ارزشمند در GEIPAN است که توسط روانشناس متخصص ما طراحی شده است. همچنین در موارد پیچیده، کارشناسان چند رشته‌ای ما برای کمک به پیشبرد مطالعه و تصمیم‌گیری جمعی در مورد نتیجه‌گیری احضار می‌شوند.

اکنون GEIPAN فرانسه با همکاری کارشناسان مستقل ناسا در ماه‌های آینده، روش‌های خود را به تفصیل شرح می‌دهند و داده‌ها و اطلاعات خود را به اشتراک خواهند گذاشت. این همکاری به هر دو گروه اجازه می‌دهد تا پدیده‌هایی را که در برابر توضیح مقاومت می‌کنند، بررسی کنند و همچنین خطرات هوایی مرتبط را بررسی کنند و توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای پژوهش‌های آتی تهیه کنند.